نامه ای از طرف خدا....

                      

امروز صبح که از خواب بیدار شدی، نگاهت کردم

امیدوار بودم که بامن حرف بزنی،حتی برای چند کلمه!

نظرم را بپرسی یا برای اتفاق خوبی که دیروز در زندگیت افتاد از من تشکر کنی

اما متوجه شدم که خیلی مشغولی...

مشغول انتخاب لباس که می خواستی بپوشی

وقتی داشتی این طرف و آن طرف می دویدی تا حاضر شوی .

فکرمی کردم چند لحظه ای وقت داری که بایستی و بگویی:"سلام"

اما تو خیلی مشغول بودی...یکبار مجبور شدی منتظر شوی  وبرای مدت، یک ربع ساعت کاری نداشتی جز آنکه روی یک صندلی بنشینی، بعد دیدمت که از جا پریدی خیال کردم که میخواهی به من چیزی بگویی...

اما تو به طرف تلفن دویدی ودر عوض به دوستت تلفن کردی تا از آخرین شایعات با خبر شوی....

تمام طول روز با صبوری منتظرت بودم

با آن همه کار های مختلف گمان می کنم که اصلا وقت نداشتی با من حرف بزنی

متوجه شدم که قبل نهار هی دور و برت را نگاه می کنی

شاید خجالت می کشیدی، سرت را به سوی من خم کنی!!!

تو به خانه رفتی وبه نظر می رسید که هنوز خیلی  کارها برای انجام دادن داری...

بعد از انجام دادن چند کار ، تلویزیون را روشن کردی....

باز هم صبورانه انتظارت را کشیدم...

وتو در حالی که تلویزیون را نگاه می کردی ، شام خوردی وباز هم با من صحبتی نکردی!!!

موقع خواب فک کنم خیلی خسته بودی،بعد از آن که به اعضای خانواده ات شب به خیر گفتی، به رختخواب رفتی و فورا به خواب رفتی....

نمی دانم که چرا به من شب به خیر نگفتی، اما اشکالی ندارد...

هنگامی که به خواب رفتی، صورتت را که خسته ی یکنواختی های روزمره بود، عاشقانه لمس کردم...

احتمالا متوجه نشدی که من همیشه در کنارت وبرای کمک به تو آماده ام، من صبورم، بیش از آنچه که تو فکرش را می کنی... حتی دلم می خواهد به تو یاد دهم که چطور با دیگران صبور باشی، آنقدر دوستت دارم که هر روز منتظرت هستم منتظر یک سر تکان دادن، یک دعا، یک فکر یا گوشه ای از قلبت که به سوی من آید...

خیلی سخت است که مکالمه ی یک طرفه داشته باشی، خب، من باز هم سراسر پر از عشق منتظرت خواهم بود به امید اینکه فردا کمی هم به من وقت بدهی!

عیبی ندارد، من می فهمم و سعی می کنم راه دیگری بیابم، من هرگز دست نخواهم کشید...

دوستت دارم روز خوبی داشته باشی...

*نامه ای از طرف خدا*