نمی دانم اگر به "حیّ" بودنش اعتماد داریم، پس چرا وقتی
روحمان، انرژیمان، انگیزه مان خشکیده، باز سراغ منبع دیگری
جز خدا برای بهبود حالمان میرویم؟
نمی دانم اگر اعتماد داریم به "مفتّح الابواب" بودنش...چرا به هــــر
در بسته ای میخوریم اوّل سراغ او نمیرویم؟
نمی دانم اگر به "معزّ" و "عزیز"بودنش اعتماد داریم، پس چرا
پاچه خواری می کنیم، خم و راست میشویم اینقدر جلو کسی،
نمی دانم ولی فکر میکنم به "مغیث" (فریادرس) بودنش اعتماد داریم،
چون
برگرفته از وبلاگ اهی نگاهی